İnsan fiziken bir rahatsızlık
içindeyken, zihni bazı konularda daha parlak olabilir mi? Çektiğin somut acı,
soyut olanları geride bırakabilir mi? Aldığı kararlar daha kati, daha mantıklı,
daha gerçek olabilir mi? Düşünceler duyguları değiştirir mantığı ile tavsiye
ederiz, deriz ki; düşünceleriniz kontrolünüzdedir ve onları değiştirirseniz,
duygularınız da değişir. Bunu kendi üzerimde deneyimlediğim bir dönemdeyim.
Bedenin yaşadığı acı hatıralar, düşüncelerimin değişmesine, bu da duygularımın
değişmesine yol açıyor.
Neler mi değişiyor içimde? Mesela, sahip
olduğum her anın ne kadar değerli ve kıymetli olduğunu görebiliyorum.
Yapayalnızlığın ne denli çaresiz olduğunu, insanlığın gerçekten statülerden ve
okuduğun okullardan uzak olduğunu. Ve en
büyük haksızlığın, çok değerli olan insan hayatını bir hiç haline getirmeye
çalışan insanlar olduğunu.
Ben oldum olası, alçak gönüllü olmanın
önemini savundum, şimdi alçak gönüllü olmayacağım bir konu var haykırmak
istediğim. Ben çok değerliyim ve bunun aksine davranan tek bir canlıya
tahammülüm yok artık. Orta yaşlara gelmiş, hiç kimseye muhtaç olmadan, sahip
olduğu şeyleri kendi tırnaklarıyla elde etmiş biri olarak, pek çok hatam olmuş
olduğunu kabul edebilirim. Bununla birlikte hata yaparak geliştiğimizi de
hatırlatmak isterim. Ve derim ki tüm hatalarımıza rağmen her birimiz çok
değerliyiz.
Ve aldığım diğer karar, değer vermeyi
bilmeyen tek bir kişi daha bana sana değer veriyorum demesin. Sözlerinizin hiçbir
önemi yok çünkü. Ben davranışlarınızla duyabiliyorum bana olan hislerinizi. Tercihlerinizde
okuyabiliyorum. En iyisi mi sessizce uzaklaşın hayatımdan, çünkü artık tek
birinizi görmeye dahi tahammülüm yok. Giderken maskelerinizi de birlikte
götürün mümkünse. O sevgi dolu, ilgi dolu maskelerinizi.
Bakın değer veren insan nasıl davranır,
belki hatırlamaya ihtiyacınız var, belki de suç sizin değil, hiç değer
görmediniz. Değer verirse insan birine, saygı duyar, sevgi duyar, minnet duyar,
üzmez. Bencilce davranıp senden daha fazla değer verdiklerim var, o yüzden
senin için yapabileceğim bir şey yok demez. Yeri geldiğinde hayatında bir
şeyleri değiştirir, rahatını biraz bozar en azından. Değer vermek az biraz
bedel ödemektir ve bu karşılıklı ise orada gerçek sevgi var demektir.
Değer vermemenin daha kötüsü veriyor gibi yapmaktır.
Hadi değer vermiyorsunuz veriyor gibi yapmayın. Çünkü bunu anlıyor ve
susuyoruz. Sustukça arda kalan birkaç güzel duyguyu da yok ediyoruz.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder