Hayatı
milim milim yaşamak nasıldır biliyor musun? Hiç sanmam. Baksana nefes alışın
bile hoyratça. En son ne zaman tadını hissettin en sevdiğin yemeği damağında? En
son ne zaman sadece yürüdün? Ne zaman bir çift göze izin verdin seninle
konuşsun diye? Ne zaman dans ettin, çığlık çığlığa. Göğün parçalanışı yağmur
kokusuna karışıp huzura dönüştü mü? İmkânsız bir aşkın ruhuna ve bedenine sahip
olmasından korkmadan hissettin mi? Ben böyle istiyorum olacak diyebildin mi?
Sanmıyorum
arkadaşım. Sanmıyorum çünkü izliyorum, duyuyorum, hissedip korkuyorum.
Hislerinin her geçen gün kabuk bağlamasından korkuyorum. Acıdan kaçarak, sürekli
korkarak yaşayamazsın. Aslında hiçbir duygudan kaçamazsın.
Geleceği
düşünmen güzel elbet, hedef olmadan varılamaz bir yere. Ama orada yaşayamazsın.
Hele geçmiş, koca bir kelepçe ellerinde. Aldın mı dersini döneceksin sırtını.
Bak gördün mü elimize kaldı bir şimdiki an. Onu da egonla, gururunla gölgeleme.
Hadi unuttuğun bütün tatları hatırlayalım, hadi şimdi yeniden yaşamaya
başlayalım. Bilemeyiz ki, hayatın ağırlığından hissetmeyi bıraktığın bu anlar
daha ne kadar seninle.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder